سرپرست برنامه– جمشید ابراهیمی
سرقدم: آقای حسن مولودی
عقب دار: افشین ابراهیمی
سرپرست برنامه : جمشید ابراهیمی
رشته کوه پرآو (به کردی: په راو، به معنای پرآب) با طول تقریبی ۸۰ کیلومتر و وسعت ۸۸۰ کیلومتر مربع بخشی از رشته کوه زاگرس می باشد. قله شیخ علیخان (معروف به پراو) با ارتفاع ۳۴۰۵ متر از سطح دریا بلندترین قله این کوهستان است. این قله در شمال شرق شهر کرمانشاه واقع است.
عمیق ترین غارهای ایران مانند غارهای پرآو، جوجار و چاه غار قلا در این کوهستان قرار دارند. خط الراس اصلی و مرتفع این کوهستان دارای قلل متعددی است. اکثر این قلل، ارتفاعی بالاتر از ۳۰۰۰ متر دارند. جهت این کوهستان از غرب به شرق امتداد یافته است و بترتیب شامل قلل: خرامان، قته چرمی، پرآو (شیخ علیخان )، نمازگاه، شاودالان، دو کل، سه کل، زنهان، بیستون، بیستون زا، بان برزه و … می باشد.
عبور از خط الراس های پراو عمدتاً در بسیاری از مکانها حالت فنی دارد و عبور از بعضی از قسمتهای آنها احتیاج به طناب و ایجاد کارگاه و ابزار گذاری دارد. بخصوص در قلل خرامان، قته چرمی، سه کل و بیستون. دیواره بیستون با ارتفاع ۱۲۰۰ متر و وسعت بیش از ۵۰۰۰ متر که به اورست صخره های جهان مشهور بوده و مرتفع ترین دیواره ایران و پنجمین دیواره مرتفع جهان است که در کوهستان پرآو واقع گردیده است.
اطلاعات مسیر:
ارتفاع پای کار ۱۴۴۰ متر
ارتفاع چشمه دوزری ۲۱۹۰ متر
ارتفاع تابلوی خسته نباشید ۲۸۱۰ متر
ارتفاع پناهگاه ۳۱۵۰ متر
ارتفاع قله ۳۴۰۵ متر
ارتفاع قابل صعود ۱۹۶۵ متر
موقعیت جغرافیایی شمال شرقی کرمانشاه
بهترین فصل صعود بهار
براساس برنامه ریزی از قبل تعیین شده باشگاه، اطلاع رسانی صورت گرفت و تعداد ۲۰ نفر از همنوردان باشگاه آرش و دوستان خارج از باشگاه برای اجرای برنامه ثبت نام نموده و در جلسه هفتگی و هماهنگی برنامه قرار بر این شد که ساعت ۱۲ شب پنج شنبه مورخ ۲۸ فروردین اعضا جمع شده و با وسیله نقلیه به سمت کرمانشاه حرکت نماییم.
پنج شنبه فرا رسید و یکی از اعضا بنا به دلیلی متاسفانه نتوانستند حضور یابند و تعداد ۱۹ نفر با وسیله نقلیه مینی بوس که از قبل توسط سرپرست برنامه تدارک دیده شده بود راس ساعت ۱۲:۲۰ راهی کرمانشاه و مقصد چالابه شدیم.
ساعت حدود ۳:۱۵ به محل مورد نظر رسیدیم اما متاسفانه جاده منتهی به چالابه در ابتدای مسیر مسدود شده بود و نگهبان در آنجا مستقر و اجازه ورود هیچ ماشینی داده نمیشد به همین دلیل مجبور شدیم پیاده مسافتی را طی کنیم. بعد از جمع و جور کردن وسایل و آماده کردن خود بعد از سخنانی کوتاه از جانب سرپرست برنامه راس ساعت ۳:۴۵ استارت برنامه زده شد با سرقدمی آقای حسن مولودی و عقب داری آقای افشین ابراهیمی.
هوایی مطبوع، نسیم بهاری، سکوتی در زیر نور مهتاب شبانگاهی منطقه را فرا گرفته و راهسپار صعود به کوه پرآو شدیم. ابتدای مسیر بعد از جاده خاکی به دلیل تاریکی هوا مسیر پاکوب را گم کردیم و خوشبختانه با کمک دوستان پاکوب را یافته و مسیر را ادامه دادیم. مسیر شیبدار را از میان درختان سبز که گاهی برای بالا رفتن از سنگها از دستان کمک می گرفتیم را طی نموده و راس ساعت ۶:۴۵ به کانی دوزه ری که در دشتی مسطح و باصفا قرار داشت رسیدیم.
با اعلام سرپرست برنامه صبحانه را در آنجا صرف نموده و بعد از گرفتن چند عکس یادگاری راس ساعت ۷:۳۰ مسیر را ادامه داده و از مسیر پر پیچ و خم و سنگلاخی و شیبدار بالا رفتیم، اکنون پای تابلوی خسته نباشید هستیم و ساعت ۱۰ را به ما اطلاع می دهد. بعد از استراحتی کوتاه و ثبت چند عکس مسیر را ادامه و بعد از نیم ساعت یعنی ساعت ۱۰:۳۰ به تابلوی دوم رسیدیم. مسیر همچنان شیبی در حدود ۶۰ درجه و شن اسکی بود. بعد از گذشتن از تابلوی دوم و رسیدن به انتهای مسیر شیبدار با دیدن پناهگاه پرآو جانی دوباره و انرژی بیشتری به اعضا تزریق شد. گاه شمار اکنون ۱۱:۰۵ دقیقه را اعلام می کند.
بعد از استراحتی کوتاه آقای حسن مولودی به دلیل گرفتگی پا از ادامه مسیر منصرف شدند و به ما این امکان را دادند که با خیالی راحت و آسوده کوله های خود را درون پناهگاه گذاشته و با وسایل کمتر مسیر را ادامه دهیم پس راس ساعت ۱۱:۳۰ با سرقدمی آقای ستار شکوفا گهگاهی در میان برف و بعضی جاها دست به سنگ مسیر را بالا رفته و راس ساعت ۱۲:۳۰ در کنار تابلوی پرآو همدیگر را در آغوش گرفته و صعود موفق را به یکدیگر تبریک گفتیم.
افراد دیگری در قله حضور داشتند، شور و نشاط جهت ثبت تصاویر روی قله زیاد بود و همه خوشحال از صعود موفق. بعد از اتمام ثبت تصاویر ساعت ۱۳ قله و تابلو را وداع گفته و رهسپار پناهگاه شدیم که بعد از گذشت ۴۵ دقیقه راس ساعت ۱۳:۴۵ به پناهگاه رسیده و به دلیل پیمودن مسافت زیاد و مصرف انرژی و کالری زیاد همگی خسته و گرسنه شروع به آماده کردن ناهار و صرف ناهار شدیم.
دیدگاهتان را بنویسید